2 weken gepaseerd.
Door: jelle de graaf
Blijf op de hoogte en volg Jelle
11 September 2011 | Rwanda, Shyogwe
Hallo !!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik weer wat heb getypt, dus vandaar maar weer even een verslagje.
Ik heb best wel weer heel wat te vertellen, maar probeer het een beetje kort te houden, dus begin ik maar vanaf vorige week zaterdag.
Ik heb van donderdag t/m donderdag in de diaree gezeten en erge buikpijn gehad, maar dat is ondertussen over en heb gewoon mijn werkzaamheden gedaan.
Zaterdag zijn we met zijn allen naar Kigali geweest, dat is de hoofdstad van Rwanda.
Bijna iedereen is met Geert (coach) in de auto gegaan, behalve Rymkje en ik (lange mensen).
We zijn helemaal vanuit Shyogwe naar Kigali gegaan, eerst met de fietstaxi, en toen in zo’n Afrikaans busje.
De reis duurde in totaal een uurtje, maar was wel heftig, ze geven goed gas, en met die vreemde heuvels hier krijg je nogal wat heen en weer geschommel, en een druk op de oren.
Maar we hebben het overleefd.
In Kigali moesten we eerst even wachten, wand alle anderen waren natuurlijk ergens anders in Kigali, dus zijn Rymkje en ik eerst even naar een snackbar geweest.
Later haalde Geert op ons, en zijn we naar de rest van de groep gelopen.
Eenmaal bij de groep, hebben we even op een terrasje gezeten voor wat lekkers en een drankje.
Ik had een mega plak cake, en water.
Dat heeft me ongeveer 1 euro gekost, dat valt weer reuze mee.
Na het terras zijn we voor Johan en Wouter naar een sportwinkel geweest, heel mooi, maar echt heel erg duur.
Ze hadden ballen nodig voor hun sport lessen, een tweede hands bal voor ongeveer 40/50 euro is toch te belachelijk voor worden.
Maar ja, blanken zijn rijk, dus die kunnen ook wel wat meer geven.
Ze hebben de ballen niet gekocht.
Ondertussen waren wij met zijn 5en alweer ergens anders heen gegaan.
We zijn naar een souvenir gebouw geweest, daar kon je allemaal hele leuke souvenirs kopen, allemaal kleine hokjes met elk hokje andere souvenirs.
Ik heb wat leuks gekocht voor de dames thuis, maar was nog lang niet uitgekeken, dus dat is voor herhaling vatbaar.
Na de souvenirs hebben we nog wat door Kigali rond gelopen, daarna nog lekker een pizza gegeten.
Die viel niet erg goed bij Renée, en ondanks dat ik wat maagklachten had hield ik het prima binnen.
Na de pizza zijn Rymkje en ik weer met de bus naar Kabgay gegaan, daar wou de pizza nog wel eens naar buiten komen, maar het is allemaal weer goed gekomen.
Eenmaal thuis hebben we lekker relaxt, en ik ben heel vroeg op bed gegaan, wand die avond voelde ik me niet meer heel lekker.
Zondag:
Lekker uitgeslapen, en met muziek van de kerk wakker geworden.
Lekker ontbeten, en boek gelezen.
In de middag wezen lopen, en genoten van de prachtige natuur hier, we hebben hele stukken omlaag en omhoog gelopen, maar dat is alleen maar goed voor onze conditie.
Het is hier een stuk moeilijker ademen, zo voelt het tenminste.
Toen we eenmaal op de terugweg waren, kwamen we volgens mij de dorpsgek tegen van Shyogwe.
Die dacht dat we een probleem hadden, omdat we daar naar beneden wouden lopen.
Langzamerhand begon hij wat te schreeuwen, dus dachten we dat we maar weg moesten wezen.
Toen we weg liepen volgde hij ons, en dacht hij dat wij niet wisten waar wij woonden.
We hebben hem er maar even op gewezen dat we wel weten waar we wonen.
We hebben die dag 2 keer gelopen, heerlijk hier.
Het was die dag ongeveer 30 graden.
Maandag:
Begon onze eerste volle stage week.
Maandag zijn we eerst naar het healthcentre geweest.
Samen met onze begeleidster Sarah hebben we family planning gedaan.
Dat hadden we die week daarvoor ook al gedaan, maar toen was het allemaal wat onduidelijk.
Deze keer werd het allemaal heel duidelijk uitgelegd.
Er werden weer veel prikpillen gegeven, en iedereen werd weer gewogen en de bloeddruk werd weer opgemeten.
Toen was de ochtend ook weer voorbij.
De middag,
Werd ik opgebeld door Sarah of ik ook wou helpen een pil uit de bovenarm te halen.
Dat leek me wel heel erg interessant, dus ben ik maar weer naar het healtcentre gegaan.
Er was 1 patiënte die de pil in deze vorm heeft genomen.
Zo’n pil die aangebracht word in de bovenarm bestaat uit 2 staafjes, en is 5 jaar geldig.
Ik heb Sarah geholpen, met alles aangeven zoals de scalpel, en de tangen.
De patiënte werd eerst netje verdoofd, en de huid werd netjes opengesneden.
Sarah had de eerste pil er vrij snel uit, maar de 2de pil was in 3en gebroken helaas.
Toen leek de operatie meer op een horror film, ze zat maar met die tang in die bovenarm te roeren, maar op laatst was de pil toch nog compleet.
Dinsdag:
Zijn we naar het ziekenhuis geweest.
Omdat Renée haar niet lekker voelde, zijn we naar de dokter gegaan in het zieknhuis.
Samen met 2 studenten van de universiteit van Kigali.
Er werden allemaal vragen gesteld aan Renée in het Rwandees, gelukkig werd het vertaald.
Haar temp werd gemeten en bloeddruk, conclusie: veel rust en neem een paracetamol.
Renée ging op bed, dus was ik helemaal alleen op het laboratorium met mijn collega’s natuurlijk.
Ik heb die dag hematologie gedaan.
Bij hematologie wordt er vooral gewerkt met bloed.
Ik mocht met de spectrofotometer werken, daarbij word gekeken wat de concentratie van iets is in een vloeistof.
Ik heb de concentratie caroteen bepaald.
Ook heb ik de hoeveelheid rode en witte bloedcellen bepaald, en de hoeveelheid hemoglobine.
Er waren die dag heel weinig monster, dus zijn ik en nog 2 studenten even een rondje ziekenhuis gelopen.
We zijn naar de radiologie gegaan, daar was een man die 3 breuken had in een been.
Ook heeft de man van de radiologie ons nog heel veel uitgelegd over wat ze daar doen.
Het ziekenhuis is heel erg ouderwets, dat zie je aan de apparatuur en de meubels.
Maar bijna alles wordt ook gesponsord vanuit andere landen.
Het laboratorium en de oogafdeling zien er wel professioneel uit.
Na de rondleiding heb ik nog samen met de 2 studenten geluncht.
Aardappelen en rijst, mmmmmmh.
Die middag waren we 2 uur naar huis gegaan, omdat er geen monsters meer waren.
Woensdag:
Zijn Renée en ik weer naar het healthcentre geweest.
We gingen die dag helpen/kijken bij de vaccinaties, dachten we.
Aangekomen kwamen we Sarah tegen, die had een nacht dienst gehad, dus wij moesten met iemand anders mee.
Toen we even met de directeur hadden gepraat konden we met een man mee die wel met ons de vaccinaties wou doen.
Er stonden al allemaal vrouwen te wachten, ik geloof dat hij zei dat er elke vaccinatie dag er zo’n 80 vrouwen zijn.
Eerst heeft hij wat uitgelegd over de vaccinaties en wat voor vaccinaties er worden gegeven.
• Tuberculose.
• DTP.
• Kinkhoest.
• Tetanus.
• Hepatitis B.
• Mazzelen.
• Pneumonia.
Nadat hij alles had uitgeld moesten we even wachten.
Nadat we in totaal 2,5 uur hebben gewacht waren we het zat.
We hebben die man die ons begeleide gezocht, maar die was nergens meer te bekennen.
Ook de directeur was spoorloos.
Er zat toen maar een ding op, naar huis en balen als een stekker.
Donderdag/Vrijdag.
Komt eigenlijk op hetzelfde neer.
We hebben weer hematologie gedaan, maar mochten deze keer meer zelf doen.
We hebben ook serologie gedaan, bij serologie worden er HIV en SOA testen gedaan.
We hebben een aantal HIV testen gedaan, dat was zeer interessant.
Verder hebben we nog een heel stuk theorie gehad over de HIV cyclus.
Donderdag kwam Geert (coach) nog even op bezoek, we waren toen net onderweg naar de tandarts.
De praktijk van de tandarts zag er over het algemeen heel erg netjes uit, alleen de stoel was echt nog eentje van vroeger, wel grappig om te zien.
Op de tandafdeling sprak iedereen vloeiend Engels, je kan bij sommige echt zien en horen dat ze gestudeerd hebben.
Vrijdag zijn we lekker vroeg naar huis gegaan.
De avond hebben we echt helemaal niks meer gedaan, iedereen was er wel een beetje doorheen.
Zaterdag:
Zijn we met zijn allen (studenten) naar Gitarma gegaan om even een terrasje te pakken, maar dat werd al snel in de soep gegooid.
Toen we wat aankopen gingen doen in de supermarkt begon de wind aan te nemen, en er kwamen best donkere wolken aan.
Het gedonder hoorde je van ver al aankomen.
We dachten dat het wel mee zou vallen, maar toen we eenmaal op de markt waren, konden we dat terug nemen.
Het water kwam met bakken naar beneden, echt niet normaal meer.
Maar wij als Nederlanders zijn dat wel gewend, dus zijn we maar naar een restaurantje gelopen in het hondenweer.
Daar hebben we lekker brochetches gehad en wat drinken.
Toen de regen klaar was, hebben we snel de taxi genomen naar huis, en eenmaal aangekomen kwam de regen alweer met tonnen uit de lucht.
’s Avond hebben we nog lekker gezeten met een heerlijke maaltijd.
Vandaag (zondag):
Ik en Rymkje zijn een heel stuk wezen lopen.
We hebben allemaal mooie dieren gezien, hele mooi vogels weer.
Grappig dat je elke dag wel weer een nieuw dier ziet hier, heel mooi.
We zagen ook een hele grootte zwarte muis met gele strepen, maar wisten eigenlijk niet wat het was, een foto zat er helaas ook niet in.
Op dit moment is het heerlijk weer hier, vanochtend was het bewolkt.
Vanochtend werd ik wakker van het gezang van de mensen in de kerk, vorige keer vond ik dat wel leuk, dit keer erg irritant, omdat ik nog erg moe was.
Overig:
Alles word al een beetje normaal, maar we beleven nog wel erg veel.
Het verslag is een beetje kortaf, wand er moet iemand met de dongel (de internetverbinding).
Alles gaat verder goed met mij, en het bevalt me nog steeds, alleen een warme douche zou wel lekker zijn. :)
Bedankt voor het lezen !!
Groetjes uit Rwanda…
Het is alweer een tijdje geleden dat ik weer wat heb getypt, dus vandaar maar weer even een verslagje.
Ik heb best wel weer heel wat te vertellen, maar probeer het een beetje kort te houden, dus begin ik maar vanaf vorige week zaterdag.
Ik heb van donderdag t/m donderdag in de diaree gezeten en erge buikpijn gehad, maar dat is ondertussen over en heb gewoon mijn werkzaamheden gedaan.
Zaterdag zijn we met zijn allen naar Kigali geweest, dat is de hoofdstad van Rwanda.
Bijna iedereen is met Geert (coach) in de auto gegaan, behalve Rymkje en ik (lange mensen).
We zijn helemaal vanuit Shyogwe naar Kigali gegaan, eerst met de fietstaxi, en toen in zo’n Afrikaans busje.
De reis duurde in totaal een uurtje, maar was wel heftig, ze geven goed gas, en met die vreemde heuvels hier krijg je nogal wat heen en weer geschommel, en een druk op de oren.
Maar we hebben het overleefd.
In Kigali moesten we eerst even wachten, wand alle anderen waren natuurlijk ergens anders in Kigali, dus zijn Rymkje en ik eerst even naar een snackbar geweest.
Later haalde Geert op ons, en zijn we naar de rest van de groep gelopen.
Eenmaal bij de groep, hebben we even op een terrasje gezeten voor wat lekkers en een drankje.
Ik had een mega plak cake, en water.
Dat heeft me ongeveer 1 euro gekost, dat valt weer reuze mee.
Na het terras zijn we voor Johan en Wouter naar een sportwinkel geweest, heel mooi, maar echt heel erg duur.
Ze hadden ballen nodig voor hun sport lessen, een tweede hands bal voor ongeveer 40/50 euro is toch te belachelijk voor worden.
Maar ja, blanken zijn rijk, dus die kunnen ook wel wat meer geven.
Ze hebben de ballen niet gekocht.
Ondertussen waren wij met zijn 5en alweer ergens anders heen gegaan.
We zijn naar een souvenir gebouw geweest, daar kon je allemaal hele leuke souvenirs kopen, allemaal kleine hokjes met elk hokje andere souvenirs.
Ik heb wat leuks gekocht voor de dames thuis, maar was nog lang niet uitgekeken, dus dat is voor herhaling vatbaar.
Na de souvenirs hebben we nog wat door Kigali rond gelopen, daarna nog lekker een pizza gegeten.
Die viel niet erg goed bij Renée, en ondanks dat ik wat maagklachten had hield ik het prima binnen.
Na de pizza zijn Rymkje en ik weer met de bus naar Kabgay gegaan, daar wou de pizza nog wel eens naar buiten komen, maar het is allemaal weer goed gekomen.
Eenmaal thuis hebben we lekker relaxt, en ik ben heel vroeg op bed gegaan, wand die avond voelde ik me niet meer heel lekker.
Zondag:
Lekker uitgeslapen, en met muziek van de kerk wakker geworden.
Lekker ontbeten, en boek gelezen.
In de middag wezen lopen, en genoten van de prachtige natuur hier, we hebben hele stukken omlaag en omhoog gelopen, maar dat is alleen maar goed voor onze conditie.
Het is hier een stuk moeilijker ademen, zo voelt het tenminste.
Toen we eenmaal op de terugweg waren, kwamen we volgens mij de dorpsgek tegen van Shyogwe.
Die dacht dat we een probleem hadden, omdat we daar naar beneden wouden lopen.
Langzamerhand begon hij wat te schreeuwen, dus dachten we dat we maar weg moesten wezen.
Toen we weg liepen volgde hij ons, en dacht hij dat wij niet wisten waar wij woonden.
We hebben hem er maar even op gewezen dat we wel weten waar we wonen.
We hebben die dag 2 keer gelopen, heerlijk hier.
Het was die dag ongeveer 30 graden.
Maandag:
Begon onze eerste volle stage week.
Maandag zijn we eerst naar het healthcentre geweest.
Samen met onze begeleidster Sarah hebben we family planning gedaan.
Dat hadden we die week daarvoor ook al gedaan, maar toen was het allemaal wat onduidelijk.
Deze keer werd het allemaal heel duidelijk uitgelegd.
Er werden weer veel prikpillen gegeven, en iedereen werd weer gewogen en de bloeddruk werd weer opgemeten.
Toen was de ochtend ook weer voorbij.
De middag,
Werd ik opgebeld door Sarah of ik ook wou helpen een pil uit de bovenarm te halen.
Dat leek me wel heel erg interessant, dus ben ik maar weer naar het healtcentre gegaan.
Er was 1 patiënte die de pil in deze vorm heeft genomen.
Zo’n pil die aangebracht word in de bovenarm bestaat uit 2 staafjes, en is 5 jaar geldig.
Ik heb Sarah geholpen, met alles aangeven zoals de scalpel, en de tangen.
De patiënte werd eerst netje verdoofd, en de huid werd netjes opengesneden.
Sarah had de eerste pil er vrij snel uit, maar de 2de pil was in 3en gebroken helaas.
Toen leek de operatie meer op een horror film, ze zat maar met die tang in die bovenarm te roeren, maar op laatst was de pil toch nog compleet.
Dinsdag:
Zijn we naar het ziekenhuis geweest.
Omdat Renée haar niet lekker voelde, zijn we naar de dokter gegaan in het zieknhuis.
Samen met 2 studenten van de universiteit van Kigali.
Er werden allemaal vragen gesteld aan Renée in het Rwandees, gelukkig werd het vertaald.
Haar temp werd gemeten en bloeddruk, conclusie: veel rust en neem een paracetamol.
Renée ging op bed, dus was ik helemaal alleen op het laboratorium met mijn collega’s natuurlijk.
Ik heb die dag hematologie gedaan.
Bij hematologie wordt er vooral gewerkt met bloed.
Ik mocht met de spectrofotometer werken, daarbij word gekeken wat de concentratie van iets is in een vloeistof.
Ik heb de concentratie caroteen bepaald.
Ook heb ik de hoeveelheid rode en witte bloedcellen bepaald, en de hoeveelheid hemoglobine.
Er waren die dag heel weinig monster, dus zijn ik en nog 2 studenten even een rondje ziekenhuis gelopen.
We zijn naar de radiologie gegaan, daar was een man die 3 breuken had in een been.
Ook heeft de man van de radiologie ons nog heel veel uitgelegd over wat ze daar doen.
Het ziekenhuis is heel erg ouderwets, dat zie je aan de apparatuur en de meubels.
Maar bijna alles wordt ook gesponsord vanuit andere landen.
Het laboratorium en de oogafdeling zien er wel professioneel uit.
Na de rondleiding heb ik nog samen met de 2 studenten geluncht.
Aardappelen en rijst, mmmmmmh.
Die middag waren we 2 uur naar huis gegaan, omdat er geen monsters meer waren.
Woensdag:
Zijn Renée en ik weer naar het healthcentre geweest.
We gingen die dag helpen/kijken bij de vaccinaties, dachten we.
Aangekomen kwamen we Sarah tegen, die had een nacht dienst gehad, dus wij moesten met iemand anders mee.
Toen we even met de directeur hadden gepraat konden we met een man mee die wel met ons de vaccinaties wou doen.
Er stonden al allemaal vrouwen te wachten, ik geloof dat hij zei dat er elke vaccinatie dag er zo’n 80 vrouwen zijn.
Eerst heeft hij wat uitgelegd over de vaccinaties en wat voor vaccinaties er worden gegeven.
• Tuberculose.
• DTP.
• Kinkhoest.
• Tetanus.
• Hepatitis B.
• Mazzelen.
• Pneumonia.
Nadat hij alles had uitgeld moesten we even wachten.
Nadat we in totaal 2,5 uur hebben gewacht waren we het zat.
We hebben die man die ons begeleide gezocht, maar die was nergens meer te bekennen.
Ook de directeur was spoorloos.
Er zat toen maar een ding op, naar huis en balen als een stekker.
Donderdag/Vrijdag.
Komt eigenlijk op hetzelfde neer.
We hebben weer hematologie gedaan, maar mochten deze keer meer zelf doen.
We hebben ook serologie gedaan, bij serologie worden er HIV en SOA testen gedaan.
We hebben een aantal HIV testen gedaan, dat was zeer interessant.
Verder hebben we nog een heel stuk theorie gehad over de HIV cyclus.
Donderdag kwam Geert (coach) nog even op bezoek, we waren toen net onderweg naar de tandarts.
De praktijk van de tandarts zag er over het algemeen heel erg netjes uit, alleen de stoel was echt nog eentje van vroeger, wel grappig om te zien.
Op de tandafdeling sprak iedereen vloeiend Engels, je kan bij sommige echt zien en horen dat ze gestudeerd hebben.
Vrijdag zijn we lekker vroeg naar huis gegaan.
De avond hebben we echt helemaal niks meer gedaan, iedereen was er wel een beetje doorheen.
Zaterdag:
Zijn we met zijn allen (studenten) naar Gitarma gegaan om even een terrasje te pakken, maar dat werd al snel in de soep gegooid.
Toen we wat aankopen gingen doen in de supermarkt begon de wind aan te nemen, en er kwamen best donkere wolken aan.
Het gedonder hoorde je van ver al aankomen.
We dachten dat het wel mee zou vallen, maar toen we eenmaal op de markt waren, konden we dat terug nemen.
Het water kwam met bakken naar beneden, echt niet normaal meer.
Maar wij als Nederlanders zijn dat wel gewend, dus zijn we maar naar een restaurantje gelopen in het hondenweer.
Daar hebben we lekker brochetches gehad en wat drinken.
Toen de regen klaar was, hebben we snel de taxi genomen naar huis, en eenmaal aangekomen kwam de regen alweer met tonnen uit de lucht.
’s Avond hebben we nog lekker gezeten met een heerlijke maaltijd.
Vandaag (zondag):
Ik en Rymkje zijn een heel stuk wezen lopen.
We hebben allemaal mooie dieren gezien, hele mooi vogels weer.
Grappig dat je elke dag wel weer een nieuw dier ziet hier, heel mooi.
We zagen ook een hele grootte zwarte muis met gele strepen, maar wisten eigenlijk niet wat het was, een foto zat er helaas ook niet in.
Op dit moment is het heerlijk weer hier, vanochtend was het bewolkt.
Vanochtend werd ik wakker van het gezang van de mensen in de kerk, vorige keer vond ik dat wel leuk, dit keer erg irritant, omdat ik nog erg moe was.
Overig:
Alles word al een beetje normaal, maar we beleven nog wel erg veel.
Het verslag is een beetje kortaf, wand er moet iemand met de dongel (de internetverbinding).
Alles gaat verder goed met mij, en het bevalt me nog steeds, alleen een warme douche zou wel lekker zijn. :)
Bedankt voor het lezen !!
Groetjes uit Rwanda…
-
11 September 2011 - 15:52
Greetje:
Jonge jonge wat beleef jij veel daar zeg! Wat weer een mooi verhaal. Mooi dat er nu ook foto's zijn dan kunnen we ons er in ieder geval een beetje een voorstelling van maken. Veel succes en een hele dikke kroep.
-
11 September 2011 - 16:10
Hans:
Jo Neger
"probeer het een beetje kort te houden" Sure ... Wat een verhaal en wat een belevenis. Ik lees het weer met veel plezier. Zo te horen willen de dagen nog wel aardig om komen. Mooi man. De foto's zijn prachtig en je kent de kreet: 1 foto vertelt meer dan duizend woorden! Maar genieten! Greetzzzzzzzz -
11 September 2011 - 16:22
Hans:
"in de diaree gezeten en erge buikpijn gehad" Gelukkig gaat het weer beter las ik, maar toch even een TIP: Dombo iets langer doorbakken!
Greetzzzzzzzzzz
-
11 September 2011 - 16:45
Pake En Beppe:
Dit was weer even genieten jelle,en nu met de foto's erbij,is het net of we daar even bij je zijn.Geniet van elke dag ,dan kunnen wij weer van je verslag genieten .Veel succes voor de nieuwe week en ook van ons een [dikke ???] doei doei -
11 September 2011 - 17:33
Eelke En Gea:
Prachtig Jelle
Wat beleef jij veel en wat mooie foto's! Zie nu al weer uit naar je volgende verslag. Hartelijke groet ût Dokkum
Eelke en Gea -
11 September 2011 - 20:08
Piter:
Je hebt het daar goed voor elkaar. Geniet ervan! -
12 September 2011 - 11:24
Alies En Andries:
Hee Jelle.
Wat mooi dast het dere sa nei dien zin hast. Leuke verhalen ek:D! Erg interessant.
Geniet ervan en we sjurre uit nei dien volgende verhaaltsje!
Dikketut! -
12 September 2011 - 12:29
Pake En Beppe Dokkum:
We je verslag gelezen met behulp van Josefine.
We zouden zeggen een dikke knuffel, dikke pakkerd en tutten van Pake en Beppe. -
12 September 2011 - 15:10
Metha:
Wot hast der wer een mooi verhaal opzetten:D! En ik bin zeer beneid nij mien souvenier ut Afrika wij! Sa te leasen hast ol heel wot ervaring op dien ien ut ziekenhoes. En ut bin hele mooie foto's:D
Ik bin blied dot ut sa goed mei die gjit der ien Afrika, en dost ut nij dien zin hast! Die pizza op de foto sjut der trouwens heeeeerlijk ut! Nou we belje gauw wer us even Boetie of is dot net broertje ien ut afrikaans:P?
Ot ik ien septermber mien diploma helje dan belje ik die sowieso even!
En ost wer werom bist, dan drinke we der even een pear bierkus op:D!
Dikke tut Metha, Loveyouu -
12 September 2011 - 16:07
Petra:
hee jelle,
mooie verhalen die'st der op set hast. mooi ek dast 't der sa nei dy sin hast:D hast der ek leuke foto's by op set. sa kin we 'n bytsje sjin hoe't 't der is.
dikke tut -
12 September 2011 - 18:04
Marcel En Ineke:
Hee Jelle!
Super verhaal en mooie foto's !
Ben blij dat je je vermaakt daar,
gelukkig voel je je weer beter
en niet meer last van diaree !
Nou tot horens
xxxxxxx -
13 September 2011 - 12:34
Selina:
hee jelle,
wot een leuke en boeiende verhallen!
mooi dost it nij dien zin hast! :D -
13 September 2011 - 17:08
Margriet:
Hee jelle,
Super dat het daar zo goed gaat tot nu toe;)
Je beleefd echt veel.
En de foto`s zijn ook echt super!
Nou we wachten op het volgende verslagje.
Liefs, Margriet -
14 September 2011 - 20:47
Annie:
He Jelle,
WAt wer een mooi verhaal leazde it no krekt.
Ik kom by Sippie wy die is jidje en der hearde ik dot der wer een nei ferhaal op stjit fon dei, sju....
It is al wer let en mat menier wer betiid, dus oare keer wer even een langer ferhaaltje goed??????
He tot gauw wer doeiiiii dikke tut...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
